COMUNICADO
DENUNCIA PÚBLICA DA ASOCIACIÓN LAZOS PRO SOLIDARIEDADE
A Asociación sen ánimo de lucro Lazos Pro
Solidariedade- Comité antisida de Ferrol, formada por persoas afectadas polo VIH e a Sida, polas drogas, pola exclusión
Social e por profesionáis do ámbito educativo
e sociosanitario, quere denunciar públicamente a situación que está a
atravesar nestes momentos de crise xeneralizada.
A demanda nos programas que desenvolve a
entidade , veuse aumentada
exponencialmente, ata o punto de estar preto do colapso asistencial. Nos 6
meses que levamos deste ano 2012 , a
entidade xa leva atendido máis demandas que en todo o pasado 2011. A día de hoxe,
atendéronse un total de 4.300 demandas no local da entidade. Cabe
salientar que nestas demandas non aparecen contabilizadas as realizadas nos
programas de rúa, que se avalían e contabilizan a fináis de ano.
Ámbito da exclusión social: Actualmente, este ámbito , é o que precisa a maior dotación
de recursos na nosa entidade, pola
elevada demanda que se nos presenta. A crise actual situou a moitas persoas que
noutro tempo non eran usuarios nin destes servizos, nin da entidade, en
situación de exclusión social. Neste
contexto de exclusión social, desenvólvense diferentes programas en función do
nivel e grao de exclusión que presentan as persoas usuarias. Nos programas que
desenvolve a entidade se ofertan servizos e actuacións que cubren necesidades
básicas e se apoia ás persoas usuarias
nos procesos de inclusión social e se imparte formación dende unha
perspectiva técnica e de apoio mutuo.
Todas estas actuacións se efectúan co fin de articular unha resposta integral, ás situacións
de exclusión social e de emerxencia social.
Cada día, na nosa entidade, recíbense e aténdense a máis de 35 persoas nos
diferentes programas de Inclusión social. Os Servizos máis utilizados, son o de almorzo e de reparto de
alimentos, o de vestiario, e o uso de
ordenadores e Internet. No que se refire á protección social, as demandas sobre
prestacións e de vivenda son as que aparecen no maior número de actuacións. Ao
respecto, cabe salientar que a
notificación de desafiuzamentos e/ou de desaloxos de vivenda por impago, son
demandas que nunca antes se nos
presentaran na entidade, e que este tipo
de actuacións non son da nosa
competencia, senón das Administracións Públicas
para as que non hai unha resposta áxil e eficaz para estas situacións de
emerxencia.
Nestes tempos de crise no que nos
atopamos, a coordinación entre as
entidades que traballamos no eido social
e as Administracións Públicas, é, si cabe, máis importante que nunca. O
aproveitamente e optimización dos recursos poden contribuir a aforrar esforzos
e custos. O pasado 3 de febreiro, constituíuse o Consello Sectorial de Entidades de
Apoio Social, promovido e convocado polo Concello de
Ferrol, a través do Excmo Alcalde. D Manuel Rey Varela. Neste Consello
sectorial abordouse unha necesidade manifesta: A búsqueda de coordinación e a
creación dunha rede social de entidades que traballan, que traballamos neste
eido. Despois de esa reunión se nos convocou entidade por entidade para coñecer
as características dos programas que desenvolvemos, sin obter resposta algunha
dende a devandita data. A nosa entidade insta , ao alcalde e a Concelleira de Benestar, a que convoquen,
con carácter de urxencia, o Consello Sectorial de Entidades de Apoio
Social. As entidades de apoio social e sobre todo as persoas usuarias destas,
merecen unha resposta coordinada e adecuada aos tempos que estamos a vivir.
Dende o Concello se nos reduciu un 70% o orzamento con respecto ao ano pasado.
A opinión Pública debe saber que esta reducción implica: Que o 60 % das persoas
en situación de emerxencia social que acoden a estes servizos, non podrán
almorzar, descansar
Ámbito do VIH: A epidemioloxía do VIH, nos indica o camiño hacia
onde temos que dirixir os nosos esforzos para frenar a expansión da infección.
Actualmente, sabemos que os homes que
teñen sexo con outros homes convertíronse no colectivo onde a curva
epidemiolóxica máis está a ascender, seguidos da poboación heterosexual. Polo
tanto, este colectivo necesita unha
serie de actuacións Prioritarias que
posibiliten un mellor acceso á prevención e ao diagnóstico precoz. Todo elo,
sen descuidar a prevención noutros colectivos vulnerables entre os que tamén se
atopa a poboación xeral.
A nosa entidade é de referencia, non só na nosa cidade, senon na nosa
Comunidade Autónoma. Isto non o dicimos nós, senon que é manifestado abertamente
polo persoal técnico da Dirección Xeral de Innovación e Xestión da Saúde
Pública ,da Xunta de Galicia, e por
cargos da máis alta responsabilidade desa dirección xeral. Por dar algún dato, a nosa entidade realiza
case o 25 % das probas rápidas de VIH que se realizan en Galicia, foi pioneira en implantar este servizo na nosa
comunidade, no 2010, e pioneira tamén en
ofertar as probas rápidas de detección de Hepatite C. Os dispositivos para a detección rápida do VIH, son
facilitados pola Consellería de Sanidade, máis non se cubre o custo do persoal
profesional que a levan a cabo. Traballamos
con tódalas persoas, priorizando aquelas que se atopen en situación de maior
vulnerabilidade.
As axudas públicas, que recibe a nosa entidade,
tamén se viron diminuidas de forma importante. Exactamente se reduciron un 40 %
nos últimos dous anos. Un 22%, no presente ano, e un 18 % no 2011. A todo este
recorte, hai que sumarlle a falta de
motivación técnica que se desprende da Resolución de Subvencións da Consellería
de Sanidade neste exercizo. A alta participación de entidades vinculadas á igrexa que realizarán programas de
prevención do VIH, neste ano, obedece, baixo o noso punto de vista, a unha motivación ideolóxica, máis que a criterios técnicos e
obxectivos e, polo tanto, non cuestionables.
A reducción do orzamento destinados a
proxectos no ámbito do VIH, implicará que traballadores e traballadoras sexuais
terán máis dificultade para o acceso á prevención e ao diagnóstico precoz,
Implicará que as zonas onde usuarios de drogas consumen as mesmas, por vía
inxectada, estarán desatendidas e a accesibilidade aos métodos preventivos,
verase afectada. É dicir, haberá máis persoas afectadas
Medidas de carácter inmediato: Se a entidade
non recibe algunha axuda de forma inmediata, verase obrigada a efectuar o
despedimento dos 3 profesionales cos que conta contratados. Estes profesionáis,
xa adican e sempre adicaron, máis tempo do que lles corresponde pola súa
relación contractual coa Asociación. Ë dicir, Tamén son voluntarios. Este
despedimento implica directamente o peche de moitos dos servizos que a
Asociación ven prestando e, por
extensión, a desatención de milleiros de persoas. Se a situación non muda, a entidade verase obrigada a pechar a
estructura coa que viña funcionando.
Consideramos que un recurso deste tipo
ten que contar obrigatoriamente con profesionáis especializados, que se encarguen da parte técnica do traballo.
Aforro para a administración: Non é certo que
unha entidade das nosas características sexa costosa en términos económicos
para a Administración. No ámbito do VIH, previr novas infeccións por VIH e
favorecer o diagnóstico precoz e o coidado da Saúde, supón un gran aforro para
a Administración. Unha persoa diagnosticada e tratada correctamente supón un
aforro Sanitario e Social ao ano, de
49.120 Dólares, según o estudio “Impacto Socioeconómico do tratamento
antirretroviral en persoas con VIH, Teresa Gonzalo e colegas publicado na
revista AIDS no 2009.
No que se refire a atención social, se
poderían cuantificar os gastos diarios dos almorzos para 40 persoas, o vestuario para 7 ou 8 persoas, o
gasto de internet para 20 persoas, o reparto de alimentos para 60
familias, e o apoio social que reduce as
consultas sanitarias, a criminalidade e mellora a calidade de vida das persoas.
Pero sobre todo, e o máis importante a resaltar, é o impacto social sobre a
comunidade. O económico é simplemente para constatar que o recurso non é caro
para as Administracións.
Estos recortes que estamos denunciando
hoxe na rúa, véñense a sumar aos producidos nos últimos tempos. As casas de acollida
para enfermos de Sida se atopan en perigo de peche, comités antisida galegos
pechados polos recortes. O gravamen que se produce sobre a enfermidade no
último RDL, de reformas Sanitarias, o copago farmacéutico, a eliminación de
prestacións básicas do sistema público de saúde, a denegación de asistencia
Sanitaria ao colectivo de persoas inmigrantes, en situación administrativa irregular, os
recortes en educación, as taxas na Xustiza, a eliminación das partidas
finalistas destinadas ás comunidades autónomas para a prevención do VIH, segundo os orzamentos
xerais do Estado para o presente 2012, o peche de colectivos de afectados e
afectadas polo VIH con ate 20 anos de
historia. E así poderíamos seguir e seguir ate non parar.
Amigos e amigas, estes recortes non
responden á crise económica actual, se non a criterios ideolóxicos onde as
prioridades non as marcan as necesidades das persoas. Estes recortes non se convirten nun recorte
máis. As persoas afectadas polo VIH, afectadas polas drogas e pola exclusión
social, vemos nestes recortes, unha denegación dun dereito fundamental. O
dereito á participación en tódolas cuestións que nos afecten. Amigos e amigas,
déixenme reproducir unhas frases dun compañeiro activista de Barcelona:
“Un
dos feitos máis remarcables na historia do VIH foi a implicación directa das persoas afectadas
na resposta frente á epidemia. A idea de que as experiencias das propias
persoas con VIH deberían ser parte fundamental da resposta ao sida foi expresada
públicamente por primeira vez en 1983 na ciudade de Denver (Colorado, EE UU),
no que se coñece como os ‘Principios de Denver’. Nunha reunión á que acudieron
persoas con VIH de California e New York, os asistentes firmaron unha
declaración na que se reivindicaba a sabiduría da comunidade fronte á mera
imposición das decisións de ‘expertos’. Este documento sentou as bases de
movimento cidadán en defensa dos dereitos e o empoderamento das personas con
VIH, o que se coñece como activismo social en sida. Estos principios
establecen, entre outros aspectos, o dereito das personas con VIH á dignidade,
tanto na vida como no momento da morte; o dereito a estar representadas en
todoslos foros sobre sida coa mesma credibilidade que o resto de participantes,
e o dereito a poder participar en todalas decisiones que afecten á sua vida,
saúde e benestar. Juanse Hernández”.
Isto non só é atribuible ás persoas con VIH, se non
atribuible a tódolos colectivos e persoas. Se pode resumir no carma “NADA
SOBRE MI, SIN MI”.
Dende a
Asociación Lazos Pro Solidariedade-Comité antisida de Ferrol esiximos:
Un
compromiso político real das Administracións Local e Autonómica, dacordo á nosa realidade e demanda, e instamos a estas Administracións a que
restablezan os orzamentos retirados aos proxectos que desenvolvemos. Do
contrario, os sinalaremos coma únicos responsables da paralización dos servizos
e actividades na nosa entidade.
Precisamos
a vosa colaboración, precisamos da vosa
axuda. Moitas grazas
Nº de conta 2080
5214 94 3040006963 de Novagalicia Banco
Fotos da acción
Solicitude de reunión co Alcalde de Ferrol (rexistro Municipal)
Entradas
0 comentarios:
Publicar un comentario