jueves, diciembre 23, 2010

MEMORIA DE ACTIVIDADE DO PROGRAMA PREVIR E PRMOCIONAR A SAÚDE A TRAVÉS DA EDUCACIÓN POR PARES 2010



                        1.5- LUGAR DE REALIZACIÓN E CRONOGRAMA



Xaneiro
Febreiro
marzo
Abril
Maio
xuño
xullo
Agosto

Sept.
Oct
Nov.
 Deseño,  contacto con recursos e usuarios (captación de PVVS)

2ª QUINCENA









 grupo de autoaxuda


4-18
7-14
5-12
2-9
7-14
11
1-8
6-13

  Reparto de preservativos

x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
Desenvolvemento de Sesións e  Talleres








9-10


Fase 5:Evaluación do proxecto









X



      






















1.6-METODOLOXIA E DESCRIPCION DAS ACTIVIDADES
Dende a Asociación LAZOS Pro Solidariedade Trabállase  entre pares dende a súa fundación, en 1995, pero é, no ano 2006, cando a através do Programa Prevención e promoción da saúde a través de pares, no contexto hospitalario, cando se comenza a intervir dunha forma estructurada. Iste proxecto desenvolveuse xunto con CESIDA (Coordinadora Estatal de vih/sida)
No ano 2009 o programa déixase de facer no contexto hospitalario, sin embargo continuamos recibindo demandas de información, asesoramento, apoio (social i  emocional) que xustifican a continuidade do proxecto, aínda que fora dese contexto hospitalario. Continuamos cunha excelente relación co equipo médico do S.M.I. que atende de forma áxil as nosas demandas e que favorece a entrada á consulta dos usuarios.
As metodoloxías empregadas variarion en función do servizo, ou actividade realizada. De tal forma,

A metodoloxía empregada é cohesionadora, expositiva, flexible,  aberta e participativa, que implique tod@s @s asistentes nas actividades dos cursos formativos e confidencial.
A metodoloxía empregada no caso do grupo de autoaxuda foi cohesionadora, favorecedora das redes de apoio e de intercambio de experiencias, participativa, crítica, reflexiva, respetuosa e confidencial.
A metodoloxía empregada no caso das intervencións individuais foi educativa, reflexiva, favorecedora de actitudes preventivas e confidenciais.


Desenvolvemento das accións:

En función das demandas dos/as propios/as usuarios/as derivarase a un servizo do programa ou a outro. A forma de acceso ao programa foi por derivación das Traballadoras Sociais de ASFEDRO, técnicos de Servicios Sociais do Concello, técnicos doutras entidades (COGAMI, Cáritas, fundación Secretariado Xitano,etc) por iniciativa propia ou por derivación doutras persoas afectadas con algún tipo de vinculación á Asociación e que acuden con menor ou maior periodicidade.

O lugar onde realizarónse as actividades foi na propia sede da Asociación, punto de acollida dos/as usuarios dos/as usuarios.

Actividades Formativas: Se fixeron dous sesións formativas coa mesma temática



OBRADOIRO 1
Data:    9/9/2010     Horario: 11 a 13 h.      Lugar: Local da Asociación  Ferrol
Participan 6 homes e 4 mulleres. Ratios de idade:
Homes: 2 (20-30 ) 4 ( 30-40) Mulleres: 4 (30-40)
OBRADOIRO 2
Data:    10/9/2010     Horario: 11 a 13 h.      Lugar: Local da Asociación  Ferrol
Participan 5 homes e 5 mulleres. Ratios de idade:
Homes:  5 ( 40-50) Mulleres: 4 (30-40) 1 (40-50)
Previr e promocionar a saúde
Cumprimento de OBXECTIVOS
§  Se cumpriron os obxectivos: 
§  Concienciar sobre a importancia de establecer hábitos de vida saudables como principio de autocuidado para a saúde
§  Promover conductas preventivas na sexualidade
§  Coñecer a importancia da adherencia ó tratamento antorretroviral
§   
DESENVOLVEMENTO
ACTIVIDADE 1
DINÁMICA: “O cuidado da saúde, como hábito”
DURACIÓN
25 minutos
Valoración
Consideramos acertado plantexar una situación real ca que se encontran a cotío os usuarios/as. Esta situación plantexou o caso dunha persoa con hábitos sedentarios, pasivo nas citas médicas e sen implicarse no proceso da súa enfermidade. O feito de que se simule una situación práctica, reforzada coa teoría,  implicou unha mellor comprensión do que se expuxo, fixo reflexionar e ser autocríticos ós usuarios e favoreceu a toma de conciencia dos hábitos de vida saudables Expoñéronse os hábitos que cada usuario tiña e analizáronse polo propio grupo. A atención e a participación foi óptima.
ACTIVIDADE 2
Exposición oral con diapositivas “ Cómo podemos interferir na evolución natural da infección por VIH”
DURACIÓN
25 minutos.
Valoración
Expuxéronse por parte do formador (Educador de pares) os principais parámetros que se teñen en conta para controla-la infección por VIH (CD4, Carga Viral, relación CD4-CD8), as probas de rutina que se fan nas consultas e cómo se pode  incidir positivamente para qué melloren eses parámetros e así modificar o curso natural da infección por VIH e por extensión  a calidade de vida das persoas seropositivas. Trala exposición xurdiron preguntas que foron respostadas no momento e os membros do grupo discutiron como afrontan cada un/a as súas consultas médicas e o seu grado de implicación nas mesmas. Se concluiu que unha  actitude proactiva repercute positivamente na saúde das persoas seropositivas. A participación é de tódolos usuarios e a estructura de dinámicas anima o diálogo e a discusión reflexiva e crítica.
ACTIVIDADE 3
DINÁMICA: “ Reinfectarse: Pisando o acelerador da infección por VIH”
DURACIÓN
25 minutos

Valoración
Se plantexou unha hipotética reinfección por VIH cunha cepa distinta á propia do infectado,  e se deixou, nese punto, para que fosen os propios usuarios os que aportasen os seus coñecementos e as súas creenzas co fin de alientar o debate. Tralas aportaciones  dos usuarios se puxeron en común as repercusións, na progresión da historia natura,l da infección polo vih, e da importancia de previr enfermedades. Conclúese cun resumen do educador no caso dunha hipotética reinfección.
DESCANSO 10 MINUTOS
ACTIVIDADE 4
DEBATE GUIADO SOBRE AS INFLUENCIAS NAS PRÁCTICAS DE RISCO (DETERMINANTES E MARCADORES)
DURACIÓN
15 minutos

Valoración
Se expón e se analizan os factores que inflúen de cara as relacións sexuais seguras , tanto os factores e condicionantes que dependen da persoa, como os externos. Este bloque foi especialmente atendido polos participantes debido a que reflexionaron e debatiron sobre o que poden cambiar e o que non respecto da forma en que viven a súa sexualidade
ACTIVIDADE 5
Exposición oral: Adherencia ó tratamento antirretroviral
DURACIÓN
 20  minutos
Valoración
Se  definiu á adherencia ó tratamento, se falou da súa importancia, das pautas da medicación, da capacidade de transmisión cando se sigue correctamente ó tratamento,  das familias de fármacos, da eficacia, e dos efectos secundarios. Se fixo unha choiva de ideas entre os usuarios
Ao final da sesión se lles repartiron condones masculinos e femeninos aos participantes.



Grupo de autoxuda:
Unha das primeiras  demandas que teñen as persoas seropositivas que acuden pola Asociación,  é non ter persoas  coas que poidan falar das cousas que lles preocupan,  coma afectados/as.  Carecer de lazos afectivos e sociais tamén evidencian unha baixa autoestima, unha diminución do autocuidado da propia saúde, e un autoaillamento que repercute en tódolos ámbitos e facetas dos/as usuarios/as.
Ademáis a necesidade de compartir exteriorizando o que lles acontece,  convírtese nunha necesidade das persoas que viven co VIH,  dunha forma máis ou menos aillada, do seu contorno.
En base a estas necesidades e carencias,  desenvólvese o grupo de autoxuda, ó que os propios usuarios lle puxeron o nome de “EMERXE”.
No grupo emerxe os/as educadores de pares, participan da mesma forma na que pode participar calquera usuario/a.
Dende o inicio do grupo propiciouse que as normas e os temas,  os propuxeran os usuarios, agás cando algún usuario quixera tratar un tema persoal que lle preocupara.
O grupo emerxe se plantexou dende o principio coma un grupo con autonomía propia, que podería facer actividades no exterior da Asociación, sempre e cando non se desviara dos fins e obxectivos da Asociación.
A frecuencia de reunión de grupo foi quincenal dende marzo ate outubro e os días escolléronse os primeiro e segundo mércores de cada mes para o desenvolvemento do grupo. A duración de cada sesión do grupo obscilou,  entre unha hora e media e dúas horas.
O primeiro mércores de cada mes utilizábase para expoñer as inquedanzas de tipo persoal ou emocional, das persoas integrantes do grupo, e o segundo mércores do mes, salvo que alguén requerira un tempo para tratar temas persoais, tratábase un tema proposto na sesión anterior de interese común.
Para o bó desenvolvemento do grupo, consensuáronse unhas normas mínimas que se resumen da seguinte forma:
Respeto o turno de palabra para falar no grupo. Todo o que se fale no grupo, queda dentro do grupo. O incumplimento desta norma, motivará a expulsión inmediata do mesmo, podendo solicitar nova admisión, ao grupo,pasados 2 meses. Todo o que se aprobe ou se desestime, será por votación democrática. O grupo podrá propoñer os membros da Asociación, actividades  para avaliar a súa posible realización.
Actividades nas que participaron os membros do grupo de autoaxuda:
  • Proposta de publicación da revista emerxe ( non se conseguiu financiación para ser editada). Diseño dunha campaña de visibilidade de persoas seropositivas, coa súa publicidade.
 


Foto da camisola da campaña diseñada polo grupo de autoaxuda, co lema:
EU SON POSITIV@, E TI?

Cena do grupo de autoaxuda, o 1º de maio.
Asistentes: 11 membros do grupo + 4 educadores/as de pares que tamén participan no grupo de atuxuda
  • Creación dun perfil da Asociación na rede social Facebook Este é supervisado polos educadores de pares, para que cumplan os obxectivos da Asociación e non se publiquen informacións que den lugar á confusión. O obxectivo desta actividade é dar a coñecer a Asociaciación e as súas actividades, por unha banda e por outra establecer vínculas con outras entidades e afectados a través desta ferramenta de internet.

Artículo publicado na rede social facebook polo grupo de autoaxuda:
La lipoatrofia facial (LF) es la pérdida de la grasa subcutánea de la cara. Esta afección, cuya causa haya que buscarla probablemente en la propia infección por VIH y en el efecto de sus tratamientos antirretrovirales, forma parte de un síndrome más complejo llamado lipodistrofia (Redistribución anómala de la grasa corporal, con aumentos en unas zonas y/o pérdidas en otras) .
Fuente: Grupo de tratamientos del VIH www.GTt-vih.org .Barcelona
Bien,  pues una vez definidos estos conceptos básicos,  la realidad de las personas que vivimos con VIH es, por decirlo de alguna  manera , bastante complicada. A pesar de que se ha incrementado la esperanza de vida en  las personas que vivimos con vih, en contrapartida, se han presentado otros problemas que, hasta no hace mucho, eran desconocidos. La lipodistrofia, en su término genérico y la  lipoatrofia facial, forman parte de la realidad de muchas personas que vivimos con vih. Unos/as por exceso o acumulación de grasa,  y otros por pérdida de la misma. Esto pudiera no ser muy relevante, si tenemos en cuenta  que se viven más años, pero desde el momento en que condiciona la vida de las  personas VIH +, si es importante. La afectación  de la lipodistrofia en las personas VIH + ronda el 30 %.

Desde hace muy poco tiempo se viene realizando, como prestación gratuíta por la seguridad social, y dentro del paragüas legal del uso tutelado ,   las intervenciones quirúrgicas para rellenar de grasa nuestras caras y  devolver la dignidad a nuestras vidas. Enlace al BOE-Uso tutelado (  http://www.boe.es/boe/dias/2010/03/16/pdfs/BOE-A-2010-4399.pdf). Esta intervención es un logro de la comunidad VIH.
Cuando acudimos  a "reparar la cara", como si  de un coche que va al taller se tratara, no sólo se está rellenando ese vacío que se tiene en las mejillas. No, no. Lo que se puede observar es que se  devuelve la dignidad a una persona , y así no tener que ocultarse de los demás. Es verdad que se va a reparar algo, sí. Pero ese algo, se llama devolución de la autoestima, se llama devolver una vida truncada,  y también se llama sacar del aislamiento social a una persona.

No reconocemos los cuerpos  en los que estamos envueltos/as. Estos envoltorios, nos impiden buscar trabajo, tener relaciones, salir a la calle, dejar la medicación que nos ha llevado a este cuerpo irreconocible, en definitiva nos impiden lllevar una vida digna en condiciones "normales".

Por eso, cuando escuchamos a los dirigentes políticos y sanitarios decir que el VIH es una enfermedad crónica, decimos que sí, pero con matices. Vida sí, pero cuantos  menos peajes vitales, mejor.

Esta situación  nos  hace plantear cuestiones que sólo entendería una persona que pasase por lo mismo, o similar. Algunos/as dicen... Es el precio que tenemos que pagar por estar vivos/as,  pero es mucho más que eso, se trata de volver a sonreir, a tener pareja, a dar respuesta a tus proyectos vitales.
 La vida,  es complicada, de por sí, para todo el mundo;  el vih,  ha venido  a acomplicarla un poquito más.
  • En ortigueira  (Festival celta) e no Festival EROSGALICIA 2010, participaron 3 e 4 membros do grupo, respectivamente, coma voluntarios. Estas actividades foron desenvolvidas pola Asociación como acción de fomento do uso do preservativo.
Intervencións individuais:
Ademáis dos obradoiros e do grupo de autoxuda, durante o desenvolvemento do programa, viuse necesario atender demandas persoais, por parte dos/as educadores de pares, xa que había cuestións nas que os usuarios/as afectados/as e que non asistiron a estes servizos máis ou menos estables, querían resolver. Foi a estos usuarios os que se lles ofertaba unha atención individualizada. O coordinador do proxecto i educador de pares, foi o encargado de levala xestión destes casos.
  • Se fixo intervención individual en 23 casos, con outras tantas persoas distintas, das cales 9 foron mulleres (de entre 30-40 anos) e 14 homes, dos cales 8 estaban no ratio de idade 30-40 anos, e 6 entre 40 e 50 anos.
  • As demandas feitas tiñan que ver co tratamento do vih( 31 %), coa prevención de reinfeccións e medidas preventivas (11%) , co tratamento do virus da hepatite C (10%), ca relación médico paciente (18%), coa revelación do diagnóstico a parellas ou a familiares (30%).
  • Se adiantaron 3 citas na consulta de infecciosos por motivo da mala tolerancia ao tratamento antirretroviral.
  • Se fixeron 3 acompañamentos (3 homes) a valoracións para intervención da lipoatrofia, no servizo de ciruxía maxilofacial do CHUAC.
  • Se fixo 1 acompañamento á intervención cirúrxica para tratar a lipoatrofia facial.
  • Se fixo 1 acompañamento a unha parella,  á unidade de fertilidade (reproducción humana) do CHUAC.


Datos do programa:
Nº de usuarios totais no programa: 58
Nº Total mulleres: 25
Nº total de homes: 33
 Todos os usuarios tiñan nacionalidade española.
Nº de usuarios por ratio de idade:
13 homes entre 40 e 50 anos
18 homes entre 30 e 40 anos
2 homes entre 20 e 30 anos
1 muller entre 40 e 50 anos
23 mulleres entre 30 e 40 anos
1 muller menor de 20 anos
Obradoiros desenvolvidos 2
Preservativos masculinos facilitados. 627
Preservativos femininos facilitados: 25
Kits de sexo seguro facilitados: 75
Se realizaron 15 reunións do grupo de autoaxuda emerxe, cunha media de participación de 8 persoas. En cada sesión estiveron presentes
Se fixo 1 cea
CONCLUSIÓNS
Þ    O programa non se puido desenrolar na súa totalidade ó non contar ca totalidade dos recursos solicitados.
Þ    Os educadores de pares, son considerados como fonte creible de información e son unha referencia entre os usuarios e a Asociación.
Þ    As consultas individuais   máis demandadas, tiveron que ver cos tratamentos do VIH, coa revelación do diagnóstico a parellas ou a familiares  e ca relación médico paciente
Þ    Os usuarios do programa perciben aos educadores como modelos de autosuficiencia e cunha formación en VIH i en problemas asociados, alta.
Þ    Podemos establecer unha relación entre os usuarios que usan este servicio, co maior cuidado da súa saúde, atribuible, entre outras cousas, ó maior acceso a información, sendo esta  veraz e realista, á participación con outros usuarios en encontros quincenais no grupo de autoaxuda, nos que comparten experiencias e inquietudes
Þ    As demandas que non eran solucionadas nos cursos ou no grupo de autoaxuda, foron respondidas mediante atención individual.
Þ    Conseguíuse que un alto número de mulleres participaran no proxecto acadando así un dos obxectivos do programa.
Þ    Se logrou o obxectivo de crear vínculos que cumpren a función de  soporte social, tendo á Asociación coma referencia e ao grupo de autoaxuda EMERXE.
Þ    O grupo de autoaxuda EMERXE, de persoas afectadas pola vih, funciona de forma autónoma, e se promoveron actividades apoiadas pola infraestructura da propia Asociación.
Þ    O grupo de autoaxuda está presente co nome da Asociación, na rede social de internet Facebook
Þ    Se conseguiu que membros do grupo de autoaxuda, participen coma voluntarios na Asociación.
Þ    As persoas que participaron no curso  consideraron  percepción  sobre o  cuidado da súa saúde, da prevención das enfermedades e reinfeccións,  e da importancia da adherencia ao tratamento antirretroviral
Þ    A valoración do 100 % dos  participantes foi moi boa, e coma  propostas de mellora, anímase á entidade, a continuar co desenvolvemento do proxecto e a ampliación da formación impartida.
Þ    A valoración do equipo de educadores de pares foi excelente, destacando coma puntos fortes a información e formación cualificada, en materia do VIH, da que disponen, a Asociación como  punto de referencia para os afectados. E coma puntos débiles, destacaron a falta de recursos para desenvovler actividades ao aire libre. Asemade solicitaron que a Asociación  promova un programa de incorporación laboral, xa que é unha demanda percibida no grupo de autoaxuda con regularidad.



En Ferrol a 2 de novembro de 2010

0 comentarios:

Publicar un comentario