A metade dos homes gais con VIH non cren que o tratamento antirretroviral reduza o risco de transmitir o virus

A metade dos homes gais con VIH non cren que o tratamento antirretroviral reduza o risco de transmitir o virus

Este achado pode ter relevancia clínica debido a que algúns varóns teñen en conta o seu nivel de carga viral á hora de tomar decisións sobre o sexo sen protección

A sondaxe ASTRA (siglas en inglés de antirretrovirales, risco de transmisión sexual e actitudes), realizada no Reino Unido e no que participaron máis de 2.000 homes gais, revelou que o 48% dos enquisados non crían que o tratamento antirretroviral servise para reducir a capacidade de infección dunha persoa ou que fixese innecesario o uso de preservativo. Os resultados foron presentados no transcurso do XI Congreso Internacional sobre Terapia Farmacolóxica na Infección por VIH, celebrado recentemente en Glasgow (Escocia, Reino Unido).

O devandito estudo descubriu que só o 15% dos homes tiveran algunha relación sexual sen protección de forma recente con alguén sen VIH ou de estado serolóxico descoñecido (o que na sondaxe se denominou relación anal serodiscordante sen protección). Tamén comprobou que unha minoría dos homes que non tomaban terapia antirretroviral foi máis propensa a manter relacións sexuais sen protección cunha parella de estado serolóxico negativo ou descoñecido que os homes que seguían a terapia.

Non obstante, no caso dos participantes que estaban tomando tratamento anti-VIH, aqueles cunha carga viral detectable foron considerablemente menos proclives a manter relacións anais serodiscordantes sen protección que os que tiñan unha carga viral detectable, o que suxire que algúns homes teñen en conta o seu nivel de viremia á hora de tomar decisións sobre o sexo sen protección.

A sondaxe, así mesmo, descubriu que as crenzas acerca da carga viral e a capacidade de infección influíron sobre as decisións relativas ao sexo seguro. Así, os homes que non pensaban que a carga viral reducise a capacidade de infección foron moito menos propensos a manter unha relación sexual anal serodiscordante sen protección que os homes que si o pensaban.

No estudo participaron 2.086 varóns, cunha media de idade de 43 anos, o 88% eran de etnia branca e o 85% recibían terapia antirretroviral. Destes últimos, o 83% tiñan unha carga viral indetectable. Isto supón que máis do 70% de todo o grupo tiña unha carga viral indetectable grazas ao tratamento. Algo máis do 8% dos homes sabían que tiñan unha carga viral detectable e a mesma proporción ignoraba o seu viremia.

Aos participantes preguntóuselles se estaban de acordo con dúas afirmacións: "Cando a carga viral é indetectable, non é necesario usar preservativos para evitar a transmisión do VIH" e "Unha carga viral indetectable fai que sexa menor a capacidade de transmitir a infección á parella sexual". Só o 4% deu a súa conformidade á primeira afirmación e o 48% estivo de acordo coa segunda. Pola súa banda, o 48% non estivo de acordo con ningunha das dúas.

Algo menos de dous terzos dos homes (64%) mantiveran algún tipo de relacións anais nos tres últimos meses e o 37% practicaran algún tipo de sexo sen protección, pero máis da metade destes só tiveran relacións sexuais sen protección con parellas que sabían que tamén tiñan VIH. Isto supón que o 15% dos enquisados tiveran unha relación anal sen protección cunha persoa serodiscordante. Deste subgrupo, o 40% adoptaron unicamente o papel pasivo na relación sen protección, o que podería interpretarse como unha estratexia do redución do dano, mentres que o 20% só mantivo as devanditas relacións cunha parella habitual.

En realidade, as relacións anais sen protección con persoas sen VIH foron algo máis frecuentes entre os homes que non recibían terapia. Así, os homes que non tomaban tratamento foron un 25% máis propensos a manter relacións anais sen protección serodiscordantes que os homes que si o tomaban, unha diferenza estatisticamente significativa (p= 0,006).

Un motivo polo que os homes que non toman terapia poderían manter máis relacións sexuais sen protección podería ser porque este tipo de conduta foi usual entre os varóns que foran diagnosticados de forma recente. Os homes novos (que poderían ter sido diagnosticados máis recentemente e que tiñan menos posibilidades de estar a tomar terapia) foron tamén máis propensos a manter as devanditas relacións de risco.

Outros factores relacionados con estas relacións sen protección foron o consumo de drogas recreativas, que aumentou en máis do dobre a probabilidade destas, o alcohol (un 50%), así como o feito de ter hepatite C, aínda que é posible que este último factor fose un efecto máis que unha causa. A orixe étnica, o feito de ter emprego, o nivel educativo, fumar e o reconto de CD4 non se asociaron coas relacións anais sen protección serodiscordantes e é importante destacar que, polo menos neste estudo, o feito de ter depresión tampouco estivo relacionado con ela. Por último, tamén se comprobou que as posibilidades de manter unha destas relacións de risco aumentaron co número de parellas dos homes no ano anterior.

O equipo de investigadores afirma que, obviamente, estes achados teñen implicacións nas estratexias preventivas no Reino Unido, sobre todo no que respecta ao tema de se o feito de dar a coñecer as persoas os beneficios preventivos que leva consigo o tratamento pode ter o efecto de aumentar o comportamento de risco. Non obstante, o foco debería poñer non na información en si senón que o modo en que se comunica.

Fonte: Aidsmap.Referencia: Lampe F, et al. ART use, viral suppression and sexual behaviour among HIV-diagnosed MSM in the UK: results from the antiretrovirals, sexual transmission risk and attitudes (ASTRA) study. Eleventh International Congress on Drug Therapy in HIV Infection, Glasgow, abstract O323, 2012.

Pincha eiquí para aceder á noticia publicada na web do grupo de tratamiento do VIH